Radziecki myśliwiec odrzutowy Ła-176

Ła-176, o nieoficjalnym oznaczeniu „176”, to radziecki odrzutowy samolot myśliwski, który powstał pod koniec lat 40. XX wieku w biurze konstrukcyjnym Ławoczkina. Pomimo pozostawania w stadium prototypu, samolot ten pozostaje interesującym punktem w historii radzieckiego lotnictwa, szczególnie ze względu na swoje innowacyjne rozwiązania konstrukcyjne i osiągnięcia podczas prób.

Kontekst Historyczny

Projekt myśliwca „176” był kontynuacją prac nad wcześniejszym modelem „168” i miał konkurować z popularnym MiG-15. Inżynierowie, pod kierunkiem Ławoczkin, zdecydowali się na zastosowanie skrzydeł o większym skosie 45°, aby osiągnąć wyższe prędkości. Prototyp został oblatany we wrześniu 1948 roku, napędzany silnikiem RD-45F. Później, w grudniu tego samego roku, zamontowano mocniejszy silnik WK-1 o ciągu 2700 kg.

Osiągnięcia w Locie

Jednym z najważniejszych momentów w historii Ła-176 było osiągnięcie, 26 grudnia 1948 roku, prędkości dźwięku w locie nurkowym – pierwsze takie osiągnięcie w ZSRR. Pilot Oleg Sokołowskij poprowadził samolot, osiągając 1105 km/h (1,02 Ma) na wysokości 7000 m. Ponadto, prędkość dźwięku przekraczano jeszcze sześć razy. W locie poziomym samolot osiągał prędkość 0,99 Ma. Niestety, 3 lutego 1949 roku, prototyp uległ katastrofie i zginął pilot Oleg Sokołowskij. Przyczyną było nie domknięcie kabiny przez pilota, co spowodowało tragiczny wypadek.

Konstrukcja Samolotu

Ła-176 był jednosilnikowym górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Skrzydła miały skos krawędzi natarcia wynoszący 45°, składające się z centropłata i dwóch jednodźwigarowych części zewnętrznych. Samolot posiadał usterzenie klasyczne, skośne, z poziomym usterzeniem zamocowanym w górnej części statecznika. Kadłub miał konstrukcję półskorupową, z okrągłym wlotem powietrza do silnika. Kabina pilota była hermetyczna, wyposażona w fotel wyrzucany.

Specyfikacje Techniczne

Napęd Ła-176 zapewniał silnik turboodrzutowy ze sprężarką odśrodkową RD-45F o ciągu 2270 kg, a później Klimow WK-1 o ciągu 2700 kg. Masa własna samolotu wynosiła 3111 kg, a masa startowa sięgała 4637 kg (maksymalna). Prędkość maksymalna wynosiła imponujące 1105 km/h, a prędkość wznoszenia wynosiła 2780 m/min. Pułap praktyczny wynosił 15 000 m, a zasięg osiągał 1000 km.

Uzbrojenie i Wyposażenie

Ła-176 był uzbrojony w 1 działko 37 mm N-37 (z 45 nabojami) i 2 działka 23 mm NR-23 (po 100 nabojów) umieszczone w dolnej części przodu kadłuba. Dodatkowo, samolot posiadał automatyczny optyczny celownik żyroskopowy, co podkreślało jego zaawansowaną technologię w owym okresie.

Zakończenie Projektu

Tragiczna katastrofa prototypu Ła-176 i śmierć pilota Olega Sokołowskiego, w połączeniu z decyzją z maja 1949 roku o kontynuacji produkcji jedynie MiG-15bis, doprowadziły do zakończenia dalszego rozwoju samolotu. Pomimo swoich zalet i osiągnięć, Ła-176 nigdy nie wszedł do służby operacyjnej, pozostając jedynie w pamięci jako ciekawy eksperyment w historii radzieckiego lotnictwa.

fot. Sovplane.ru